Царь небесный, Солнце. Сонъ пресвятей Богородицѣ. Уснула пречистая Богородица въ городѣ въ Виѳлеемѣ и пришелъ къ ней Іисусъ Христосъ, ей любезный сынъ, и рече ей: „Мати моя, слышишъ ли или спишъ?“ И рече святая Богородица: — уснула боло слатко, а ты меня разбудилъ!
Рече ей Іисусъ Христосъ: „да что во снѣ видѣла?“
И рече святая Богородица: — Видѣла въсе дивное: Тебя, Господа Іисуса Христа поимана и приведена предъ градъ, предъ Каіафу и предъ Кану, и предъ Пилата, и преданъ Іудеемъ, и у столба привязана, и поругана, и на крестѣ распята, изъ твоея святыя главы крофъ течетъ и вода …. яко кора отъ древа падетъ. — И рече ей Іисусъ: „Воистину сей праведенъ сонъ твой!“ Аминь.